Dławiki wysokiej częstotliwości w szczególności odnoszą się do reaktorów stosowanych w środowiskach, w których częstotliwość robocza przekracza 10 kHz. Stosowane są głównie w takich zastosowaniach, jak zasilacze impulsowe, impedancja wysokiej częstotliwości ACL i DCL stosowana w fotowoltaicznych systemach energii słonecznej oraz reaktory wysokiej częstotliwości PFC stosowane w klimatyzatorach domowych.
Charakterystyka reaktorów wysokiej częstotliwości:
1. Zastosowanie rdzeni magnetycznych żelazo-krzem-aluminium o wysokiej częstotliwości o doskonałych właściwościach magnetycznych, skutecznie zmniejszających straty w reaktorze. Mają zaletę niskich strat żelaza przy wysokich częstotliwościach, co umożliwia długoterminową pracę przy minimalnych zmianach indukcyjności.
2. Reaktory wysokiej częstotliwości osiągają miniaturyzację, umożliwiając im pracę przy nasyceniu i gęstościach strumienia magnetycznego.
3. Zbudowany przy użyciu materiałów izolacyjnych klasy H odpornych na wysokie temperatury, zapewniających, że reaktor może wytrzymać uderzenia fali impulsowej w obwodach. Efektywny zakres częstotliwości roboczej: 1-30 kHz.
4. Możliwość długotrwałej pracy przy wysokich częstotliwościach przy minimalnych zmianach indukcyjności.
Indukcyjność | 0,3 mH ±10% |
Napięcie znamionowe | 240 V |
Prąd znamionowy | 160A |
Częstotliwość | 13 kHz |
Materiał przewodnika | Miedź |
Rdzeń | Stop Fe |
Wzrost temperatury | ≤ 115 tys |
Hałas | <70dB@1m |
Klasa izolacji | klasa H |
Miesiąc chłodzenia | AN |